Stalking ofwel ‘belaging’ is de laatste tijd een veel voorkomend misdrijf. Hieronder een beknopte uitleg wat stalking is. Het is verstandig direct aangifte te doen en meteen een soort logboek bij te houden met feiten en omstandigheden die de stalker doet zoals Apps, foto’s, teksten, telefoongesprekken en observatiegegevens. Dat is van groot belang voor een succesvol onderzoek na een aangifte.
Een stalker is vaak een ex-partner of bewonderaar/fan van iemand. De stalker gaat over de grenzen van wat acceptabel is heen om in het leven van zijn slachtoffer in te breken, met grote spanningen bij het slachtoffer tot gevolg.
Een stalker is vaak een ex-partner of bewonderaar/fan van iemand. De stalker gaat over de grenzen van wat acceptabel is heen om in het leven van zijn slachtoffer in te breken, met grote spanningen bij het slachtoffer tot gevolg.
Stalking is volgens het Wetboek van Strafrecht een zwaar delict: een misdrijf. Het wordt omschreven als het wederrechtelijk, stelselmatig, opzettelijk inbreuk maken op eens anders persoonlijke levenssfeer met het oogmerk de ander te dwingen iets te doen, iets niet te doen, iets te dulden of vrees aan te jagen.
Er moet dus aan een aantal voorwaarden worden voldaan voordat er over stalking gesproken kan worden. Allereerst moet er een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer zijn. Die inbreuk moet opzettelijk én wederrechtelijk (tegen de wet) zijn. Daarnaast moet de inbreuk niet eenmalig, maar stelselmatig plaatsvinden. Ten slotte moet het doel van de acties zijn iemand dwingen iets (niet) te doen, iets te dulden of iemand vrees aan te jagen (bang te maken). Pas als aan al deze voorwaarden is voldaan, is er sprake van stalking.
Het Wetboek van Strafrecht spreekt overigens officieel niet over ‘stalking’, maar over ‘belaging’. Dit is enigszins verwarrend in het normale spraakgebruik, aangezien de term ‘belaging’ of ‘belager’ vaak wordt gebruikt in combinatie met het misdrijf (zware) mishandeling. Stalking is een duidelijkere omschrijving.
(bron: wet & recht)
